Histiocytoma
Veterinary & Aquatic Services Department, Drs. Foster & Smith, Inc
Histiocytomas can affect dogs of any age. They can appear on any location on the body, however, the vast majority of histiocytomas appear on the head. Histiocytomas usually occur on dogs under three years of age; histiocytomas are one of the most common tumors in this age group. The breed or sex of the dog does not appear to influence their development.
These tumors appear rapidly and are small, round, and hairless. They will often ulcerate and then become smaller and go away. They usually appear as a solitary mass, but more than one may be present at a time. These tumors are benign and are not considered to be a health risk.
Treatment often involves just letting the tumor run its course. Histiocytomas can be surgically removed, if they are bothering the dog and are in a location where the removal will allow for closure of the skin. They can also be treated with topical steroids and antibiotics if they ulcerate, become inflamed, or infected. However, most dogs never receive nor require any treatment intervention. If you see a small tumor that develops on your dog make sure to have it examined by your veterinarian
هیستوسیتوما در سگها
هیستوسیتوما می تواند در سگ ها در هر سنی رخ می دهد آ نها می توانند روی هر نقطه از بدن
ظاهر شوند اگر چه در بیشتر موارد روی سر ظاهر می شوند و اکثراً در سگ هاییبا سن کمتر از 3 سال
رخ می دهند این تو مو رها از بیشترین تو مورهایی است که در این گروه سنی اتفاق می افتد نژاد و
جنسیت سگ ها در قدرت ظاهر شدن و توسعه آنها نقش ندارند
این تومورها به سرعت ، کوچک ، گرد و بدون پوشش مو ظاهر می شونداغلب او قات این تومورها
زخم هستند و پس کوچکتر می شوند و خودش برداشته و کنده می شند آنها معمولاً همچنین به
صورت تنها ظاهر می شوند ولی در آن واحد می تواند بیش از یکی باشد این تومورها خوش خیم
هستند و خطر زیادی برای سلامتی ندارند
درمان در اغلب موارد فقط در ناحیه عارضه صورت می گیرد هیستوسیتوما اگر مخل و آزاردهنده
است برای سگ یا برداشتن آن می تواند یک آسودگی برای سگ به همراه داشته باشد می تواند با
جراحی برداشته شود آنها همچنین با استفاده از دارو های استروئیدی و انتی بیوتیکها به صورت
موضعی در صورت وجود زخم ، آماس بر آمده یا عفونت قابل درمان است اگر چه بیشتر سگها نیازی به
این اقدام برای دریافت داروها ندارند اگر شما یک تومور کوچک د حال توسعه روی بدن سگتان
دیدید آن را بررسی کنید وبه دستور دامپزشکتان آزمایش های مور نیاز را انجام دهید
HSMIDHSBIBY2001@YAHOO.COM WWW.HAMIDVET.MIHANBLOG.COM
ترجمه حمید حبیبی
What is a goiter?
The term 'goiter' refers to a medical condition called 'thyroid hyperplasia.' In this condition, the cells of the thyroid gland proliferate in large numbers and the gland actually enlarges. This condition has been diagnosed in multiple bird species including wild birds as well as pigeons, canaries, cockatiels, and budgerigars (budgies); it is a common disease of the thyroid gland in budgies.
Under normal conditions, the thyroid gland produces several hormones, including thyroxine, and iodine is necessary for their production. There is a feedback mechanism to control the amount of hormone production. If the brain senses the thyroid hormones are too low, it will signal the thyroid gland to produce more. The reverse is also true, if thyroid hormone levels are too high, the brain will signal the thyroid gland to slow production. If the thyroid gland is stimulated by the brain to produce more hormones over a long time period, the cells of the gland multiply, and the thyroid gland enlarges. This enlargement occurs even if an iodine deficiency makes it impossible for the thyroid gland to produce its hormones.
What causes a goiter?
A goiter can result from several conditions including:
What are the signs of a goiter in birds?
The thyroid gland of a bird is located in the chest cavity, and, when enlarged, can place pressure on the heart, digestive system, lungs, and air sacs. The pressure on the heart may also cause buildup of fluids in the respiratory system. Excess fluids may also be produced in the digestive system. Signs of an enlarged thyroid include:
Clinical signs in pigeons are related to the lower than normal levels of hormone produced, resulting in:
How is a goiter in birds diagnosed?
The veterinarian will need a thorough history, including a description of the bird's diet, when the signs first appeared, any exposure to toxins, and any signs of infection. Large masses may be palpable in the neck in some bird species, but the enlargement may be restricted to the chest cavity, especially in budgies. Blood tests may be conducted to evaluate thyroid function and the levels of the thyroid hormones. Radiographs may be helpful. A goiter must be distinguished from other causes of thyroid enlargement including tumors and cysts.
What is the treatment?
If the goiter is due to iodine deficiency, iodine supplementation can be given, usually in the water. In serious cases, the bird may need to be placed in an oxygen-rich environment and receive sodium iodide injections. The diet needs to be corrected if it includes goitrogenic agents. Access to any potentially toxic insecticides or other chemicals must be restricted. Any infections or other health conditions should be treated appropriately.
How can goiters be prevented?
In geographical areas in which iodine is deficient in the soil (and drinking water), iodine can be added to the drinking water according to your veterinarian's recommendations. A bird should receive a high quality formulated commercial diet and not have access to goitrogenic foods and toxins. Finally, any medical conditions, including infections, should be treated promptly.
References and Further
Butcher, GD; Beck, CC. Avian Goiter (Thyroid Hyperplasia or Dysplasia).
Hillyer, EV. Avian dermatology. In Birchard, SJ; Sherding, RG (eds.) Saunders Manual of Small Animal Practice. W.B. Saunders Co.
Oglesbee, BL; Orosz, S; Dorrestein, GM. The endocrine system. In Altman, RB; Clubb, SL; Dorrestein, GM; Quesenberry, K. (eds.). Avian Medicine and Surgery. W.B. Saunders Co.
Rupley, AE. Manual of Avian Practice. W.B. Saunders Co.
گواتر
گواتر چیست؟
اصطلاح گواتر به یک شرایطی گفته می شود که در آن افزایش سلول های تیروئید داریم.در این حالت سلول های غده تیروئید به تعداد زیاد ی افزایش می یابدو غده در حقیقت بزرگ می شود این شرایط در همه گونه های پرندگان شامل پرندگان وحشی و نیز کبوتر ها ، قناری ها ، طوطی ها ، و مرغ عشق ها دیده شده است . آن یک بیماری عمومی در مرغ عشق می باشد
غدد تیروئید در شرایط تحت نرمال چندین هورمون مختلف تو لید می کنند شامل تیروکسین و ید که برای تولیدات غده بسیار ضروری می باشند.یک مکانیسم فید بک نیزبرای کنترل میزان تولید هورمون ها وجود دارد اگر مغز احساس کند هورمون های تیروئید کم هستند سیگنال هایی را به غدد تیروئید می فرستد تا هورمون بیشتری تولید کند . بلعکس هم درست است ، اگر میزان میزان هورمون تیروئید بالا هستند مغز با فرستادن سیگنالهایی به غدد تیروئید تولید را کند می کنند اگر غده تیروئید توسط مغز برای تولید بیشتر هورمون ها تحریک شود در یک دوره زمانی بلند سلو ل های غدد تکثیر می یابند و غدد تیروئید بزرگ می شوند و همچنین در اثرفقدان ید هم این بزرگ شدگی اتفاق می افتد زیرا در فقدان ید تولید هورمون ها کاهش می یابد و نیاز به تکثیر برای سلول های بیشتر دارد
چگونه گواتر حاصل می شود؟
از جمله عواملی که تحت آن گواتر حاصل می شود:
1) معمولاً کمبود ید در نتیجه جیره یا تغذیه با خورا کهای با کمبود ید
2) خوردن غذا هایی شامل عناصر گواترزا(goitrogenic) شامل خوراک هایی چون (باقلا)soybean ,(بذرک) flax , rapseed , (شلغم)turnip , و
دیگر خانواده های کلم ها مثل (کلم سر پیچ)kala , (کلم معمولی)cabbage ,(کلم بروکسل) broccoli .
3) عفونت های سختی که التهاب غدد تیروئید را ایجاد می کنند
4) توکسین ها مثل سموم ارگانوفسفره و biphenol cloinated
نشانه های گواتر در پرند گان چیست ؟
غدد تیروئید پرند گان در ناحیه cavity chest قرار دارد و وقتی بزرگ می شود در جایی قرار می گیرد که می تواند به قلب ، سیستم تغذیه ،
ریه ها ، و کیسه های هوایی فشار وارد کند
فشار روی قلب می تواند همچنین موجب شود مایعات در سیستم تنفسیو همچنین در سیستم تغذیه ای افزایش یابند
نشانه های از یک مورد غده تیروئیدبزرگ درگیر با بیماری:
1)صرع و مرگ ناگهانی به موجب فشردگی فیزیکی قلب و عروق خونی بزرگ
2) سخت شدن بلع(تنگی مری)
3) تورم چینه دان (crop)
4) استفراغ کردن(قی کردن)
5) کاهش وزن
6) کاهش میل جنسی به دنبال انسداد مری
7) زجر تنفسی (با سختی نفس کشیدن)
8) خس خس کردن
9) ایجاد صدای جیغ در هنگام دم و بازدمو تغییر آواز خواندن و صدا
نشانه های کلینیکی در کبوتر ها وابسته به کاهش میزان هورمون شامل نتایج زیر هستند :
1) کاهش قدرت ایمنی
2) مستعد شدن پرندگان به عفونت ها
3) چاقی
4) تولید مثل نامرغوب
5) پر و پوست غیر نرمال
6) افسردگی
7) بی حالی یا مرگ کاذب یا سستی
روش تشخیص گواتر در پرندگانچطور است؟
دامپزشک برای درمان نیاز به یک تاریخچه از پرنده دارد که شامل شرح تغذیه پرنده در زمان ظا هر شدن اولین نشانه ها ، شرح هر نوع قرار گیری در معرض سموم و هر نشانه ای از عفونت
در بعضی گونه ها توده های بزرگ در زیرگردن مشا هده می شوند
اما تورم در گونه مرغ عشق می تواند در cavity chest رخ دهد
تست های خونی می تواند در ارزیابی ساختمان تیروئید و میزان هورمو ن ها ی تیروئید کمک کننده باشند عکس های رادیو گرافی می توانند مفید باشند گواتر باید نسبت به دیگر بیماری های تیروئیدی که باعث بزرگ شدن غده می شوند مثل تومور و کیست ها برجسته تر باشند
روش های درمان چگونه است؟
اگر گواتر به دلیل کاهش ید است می توانید از ترکیبات ید مکمل همراه با آب استفاده کنید در گاهی موارد پرنده نیاز به یک محیط با حجم
زیاد اکسیژن داردو باید سیم یدید را به صورت تزریقی دریافت کنندنیاز های تغذیه ای باید از نظر میزان مواد گواتر زا(goitrogenic ) تصحیح
شده باشد
وپرنده از نظر قرارگیری در معرض سموم ارگانوفسفره(حشره کش ها) یا دیگرمواد شیمیایی باید محدود شود.هر عفونت یا شرایط دیگر بیماری باید به طور مناسب درمان شود.
چگونه از گواتر می توان ممانعت کرد؟
در مناطق جغرافیایی که ید در زمین و آب آشامیدنی کم است ید می تواند درآب بر طبق پیشنهاد دامپزشکتان اضافه شود یک پرنده باید میزان بالایی از مواد غذایی تجاری اخذ کند و غذا هایی که عناصر گواتر زا و سموم دارند نباید استفاده شود
سرانجام هر شرایط نامطلوب مثل عفو نت ها باید سریعاً مورد درمان قرار گیرند.
ترجمه حمید حبیبی
What is aspergillosis and what causes it? Aspergillosis is a respiratory disease of birds caused by the fungus Aspergillus, which is found almost everywhere in the environment. Usually, the fungus does not cause disease, however, if a bird does not have a healthy immune system, it can cause illness. Predisposing factors include other illnesses, stress, poor nutrition, poor husbandry or unsanitary conditions, another injury to the respiratory system (e.g.; smoke inhalation), and prolonged use of certain medications such as antibiotics or corticosteroids. The combination of the number of spores in the environment and the presence of predisposing factors determine which birds are most at risk of disease. Aspergillosis appears to be more common in parrots and mynahs than other pet birds. What are the signs of aspergillosis? Aspergillosis can follow one of two courses - acute or chronic. Birds with acute aspergillosis have severe difficulty breathing, decreased or loss of appetite, frequent drinking and urination, cyanosis (a bluish coloration of mucous membranes and/or skin), and even sudden death. The fungus generally affects the trachea, syrinx (voice box), and air sacs. The lungs may also be involved. Diagnosis is generally made through a post-mortem examination. Chronic aspergillosis is much more common, and unfortunately, much more deadly due to its insidious nature. The bird may not become symptomatic until the disease has progressed too far for a cure. The respiratory system is the primary location of infection. White nodules appear and ultimately erode through the tissue, and large numbers of spores enter the bloodstream. The spores then travel throughout the body, infecting multiple organs including kidneys, skin, muscle, gastrointestinal tract, liver, eyes, and brain. Respiratory symptoms will be the first to occur but will depend on the location of the greatest areas of colonization. Difficulty breathing, rapid breathing and/or exercise intolerance are common. If the syrinx (voice box) is involved, a change in voice, reluctance to talk, or a "click" may occur. Nares may become plugged or you may see a discharge. Eventually, severe respiratory compromise may kill the bird. Other signs and symptoms will vary, depending on the other organs involved. If any portion of the central nervous system has become involved, the bird may have tremors, an uneven or wobbly gait, seizures, or paralysis. With liver involvement, a green discoloration to the urates may be seen, and the veterinarian may feel an enlarged liver. Generalized, non-specific symptoms can include loss of appetite leading to weight loss, muscle wasting, gout (painful, inflamed joints due to urate deposits), regurgitation, abnormal feces or diarrhea, excessive urination, depression, and lethargy. Spores can penetrate fresh or incubating eggs and will kill the embryos. How is aspergillosis diagnosed? Aspergillosis can be very difficult to diagnose since the signs of disease mimic those of many other illnesses, especially in the chronic form. The veterinarian will need a detailed history of the course of the illness, and an accurate description of the diet and husbandry of the bird. Radiographs, a complete blood count, and a chemistry panel may help support a diagnosis. Endoscopy can be used to view lesions in the syrinx or trachea, and a sample can be taken for culture and microscopic examination, either of which can confirm a diagnosis. A diagnosis can also be made based on a specific blood test used to detect antibodies to Aspergillus in the blood. Sometimes, however, the test can be falsely negative, especially if the bird's immune system is suppressed. How is aspergillosis treated? Surgery may be performed to remove accessible lesions. Antifungal drugs, such as itraconazole, ketoconazole, terbinafine, flucytosine, and amphotericin B, may be administered orally, topically, by injection, or nebulizing, depending upon the drug. Therapy needs to be continued for weeks to months and more than one antifungal drug may be used. Supportive care such as oxygen, supplemental heat, tube feeding, and treatment of underlying conditions are often needed. Unfortunately, the prognosis is always guarded. How can aspergillosis be prevented? The importance of good husbandry to prevent outbreaks of aspergillosis cannot be overstated. Keep your bird in a well-ventilated environment. Clean food and water dishes every day. Replace substrate (material lining the cage bottom) regularly. Remove your bird and thoroughly clean cages, toys, perches, etc., at least once a month. Pay attention to good nutrition, offering the right combination of fruits, vegetables, grains and seeds with variety, and only a sprinkling of "treats." Essentially, you want to do everything you can to alleviate stress in your bird's life and provide a scrupulously clean environment. A susceptible bird that has been exposed to Aspergillus may be treated with flucytosine and itraconazole in an attempt to prevent infection. آسپرژیلوس در پرندگان آسپرژیلوس یک بیماری تنفسی در پرندگان است که در اثر fungus aspergillus حاصل می شود که در تمام مکان های یافت می شود. A fumigatus بیشتر عامل بیماری در میان گونه های رایج است اگرچه A flurus و A niger و … میتوانند مشکل ساز باشند آسپرژیلوس به راحتی در محیط نمدار و آبکی رشد می کند واپورهای میکروسکوپی آنها به راحتی با باد در هوا نقل و انتقال می یابد و تهویه و بهداشت ضعیف و هوای غبار آلود و نگهداری در قفس می تواند شانس انتقال اسپور ها را افزایش دهد قار چ ها همیشه عامل بیماری نیستنداما اگر یک پرنده سیستم دفاعی سالم نداشته باشد قارچ می تواند عامل بیماری شود علاوه بر ضعف ایمنی دیگر بیماری ها ,استرس , تغذیه ضعیف , مواد مغذی کم , و شرایط غیر بهداشتی و جراحات دیگر بر سیستم تنفسی مثل استنشاق دود و همچنین استفاده طولانی از دارو ها مثل کورتیکو استروئید ها و آنتی بیو تیک ها. در محیط همیشه ترکیبی از اسپورهای مختلف وجود دارد که از فاکتورهای زمینه ساز در حدت و شدت بیماری در پرندگان است آسپرژیلوس بیشتر در طوطی ها ی معمولی و مینا ها و در پرندگان زینتی دیده می شوند نشانه های آسپرژیلوس چیست؟ آسپرژیلوس یکی از دو مسیر حاد یا مزمن را دنبال می کند در مورد حاد پرندگان دچار زجر تنفسی و کاهش تنفسی می شوند و و تمایلات جنسی خود را از دست می دهند و افزایش نوشیدن آب و افزایش دفع ادرار صورت می گیرد سیانوزیز(تغییر رنگ پوست و مخاط به آبی) و حتی مرگ نیز رخ می دهد. قارچ ها معمولا روی ریه, سیرینکس و کیسه های هوایی اثر می گذارند وتشخیص عمو ما در لاشه پس از مرگ ممکن است آسپرژیلوس مزمن بسیار عمو می تر است و متاسفانه به خاطر طبیعت موذیانه اش بسیار کشنده تر است پرنده ممکن است تا پیشرفت بیماری علائمی را نشان ندهد تا در مان را شروع کنیم اولین مکان عفونت سیستم تنفسی است نودول های سفید ظاهر شده و سر انجام بافت فاسد شده و اسپور های فراوانی وارد جریان خون می شوند اسپور ها سپس به سراسر بدن می روند عفو نت ها در چندین نقطه از ارگان های بدن شامل کلیه ها ,پوست, ماهیچه, روده ها کبد, چشم و مغز . در سیستم ایمنی اول رخ می دهد امّا کلنیزه شدن (بیشتر شدن) در منطقة بزرگی از بدن رخ می دهد سختی تنفس ،سرع نفس کشیدن و یا ناتوانی در تنفس رایج می باشد اگر سیرینکس اولیه است یک تغییر در صدا ، بی میلی در آواز خواندن یا click می تواند رخ د هد مجرای بینی بسته می شود یا یک آبریزش دیده می شود سرانجام با زجر تنفسی پرنده به خطر می افتد و می تواند پرنده را بکشد دیگر نشانه ها متغییر اند و بستگی به دیگر ارگان های در گیر دارد اگر بخش های سیستم عصبی در گیر شود پرنده دچار رعشه می شود و گا مهای لرزان نا هموار برمی دارد و صرع و فلجی از جملة پیشامد های آن است . با در گیری کبد ادرار دچار تغییر به سبز رنگ می شود و دامپزشک می تواند حدس بز ند کبد بزرگ شده است بعلاوه مدفوع غیر نرمال یا اسهال و دفع ادرار زیاد ، افسردگی و بیحالی از دیگر اتفاقات است. اسپور ها می توانند به سر عت به داخل تخم مرغ در حال هچینگ(جوجه کشی) نفوذ یابند و جنین(رویان ) را بکشند چطور باید اسپرجیلوس را تشخیص داد؟ آسپر جیلوس می تواند پس از مبتلا کردن پرنده خیلی از لحاظ تشخیص متفاوت باشد و آن به خاطر تعدد عوامل بیماری زا خصوصا در فرم حاد می باشد دامپزشک برای تشخیص نیاز به یک جز ئیات تاریخچه ای از روند بیماری و یک شرح از تغذیه و نوع قفس پرنده دارد . رادیو گرافی ، شمارش گلبول قرمز کامل خون ویک آزمایش از مواد شیمیاییمیتواند در به دنبال دیگر نشانه ها در تشخیص ما را کمک کند ، اندوسکوپی برای دیدن ضایعات سیرینکس یا تراگیای نای و نمونه برداری برای کشت میکروبی در آزمایشگاه و عملیات میکروسکپی می تواند مورد استفاده قرار گیرد و بعد از مسجل شدن عوامل معالجه صورت می گیرد یک روش تشخیص می تواند بر پایه یک تست خون ویژه باشد که در آن از آنتی بادی های مخصوص آسپر جیلوس در خون استفاده می شود.گرچه برخی اوقات جواب آزمایش به اشتباه منفی می شود بویژه اگر سیستم ایمنی پرنده ها منکوب شده باشد . چگونه آسپرژیلوس درمان می شود؟ جراحی می تواند در بر داشتن ضایعات قابل دسترسی نقش مهمی ایفا کند دارو های ضد قارچ همچنین مثل اینترا کوفازول ، کتوکونازول ، تربین افرین فلو سیتوسین ، آمفو تریسین B می تواند به صورت دهانی ، موضعی ، تزریقی ، گرد دارویی مورد استفاده باشد در کنار آن تو جهاتی مثل استفاده از اکسیژن ، گرمای تکمیلی، لوله تغذیه ای و درمان با شرایط اصولی اغلب مورد نیاز است. متاسفانه پیش بینی ها عمو ما احتیاط آمیز همراه با اشتباه می باشند. چگونه می توان از آسپرژیلوزیس جلو گیری کرد؟ ضروررت استفاده از محصولات زراعی مرغوب در جلوگیری از فاجعه آسپرژیلوزیس نمی تواند بی تاثیر باشد پرنده تان را را در محیط با تهویه مناسب نگاه دارید.ظرف غذا و آب را هر روز تمیز کنید و مرتبا تخته زیر قفس را عوض کنید . دست کم هر یک ماه پرنده را از قفس بیرون آورده و قفس را تمییز کنید (اسباب بازی ، محل نشستن و ...) به تغذیه خوب مثل ارائه تر کیبات خوب میوه ها ، سبزی ها ، گندم ها و دانه ها با واریته ها و دانه های نمدار تازه توجه شود . برای کاهش استرس و ایجاد محیط مناسب برای پرنده تان محیط تمیزی زا تهیه کنید . یک پرنده بیمار که مستعد به آلودگی با آسپرژیلوزیس است با داروهای Flucytoscine و intraconazol قابل درمان است البته به همراه درمان عفو نت .
Aspergillosis in Birds
Veterinary & Aquatic Services Department, Drs. Foster & Smith, Inc.