|
What is aspergillosis and what causes it?
Aspergillosis is a respiratory disease of birds caused by the fungus Aspergillus, which is found almost everywhere in the environment. A. fumigatus is the most common species of the fungus to cause disease, although A. flavus, A. niger, and others can also cause problems. Aspergillus grows readily in warm and moist environments. The microscopic spores of the fungus become airborne, and poor ventilation, poor sanitation, dusty conditions, and close confinement increase the chance the spores will be inhaled.
Usually, the fungus does not cause disease, however, if a bird does not have a healthy immune system, it can cause illness. Predisposing factors include other illnesses, stress, poor nutrition, poor husbandry or unsanitary conditions, another injury to the respiratory system (e.g.; smoke inhalation), and prolonged use of certain medications such as antibiotics or corticosteroids.
The combination of the number of spores in the environment and the presence of predisposing factors determine which birds are most at risk of disease. Aspergillosis appears to be more common in parrots and mynahs than other pet birds.
What are the signs of aspergillosis?
Aspergillosis can follow one of two courses - acute or chronic. Birds with acute aspergillosis have severe difficulty breathing, decreased or loss of appetite, frequent drinking and urination, cyanosis (a bluish coloration of mucous membranes and/or skin), and even sudden death. The fungus generally affects the trachea, syrinx (voice box), and air sacs. The lungs may also be involved. Diagnosis is generally made through a post-mortem examination.
Chronic aspergillosis is much more common, and unfortunately, much more deadly due to its insidious nature. The bird may not become symptomatic until the disease has progressed too far for a cure. The respiratory system is the primary location of infection. White nodules appear and ultimately erode through the tissue, and large numbers of spores enter the bloodstream. The spores then travel throughout the body, infecting multiple organs including kidneys, skin, muscle, gastrointestinal tract, liver, eyes, and brain.
Respiratory symptoms will be the first to occur but will depend on the location of the greatest areas of colonization. Difficulty breathing, rapid breathing and/or exercise intolerance are common. If the syrinx (voice box) is involved, a change in voice, reluctance to talk, or a "click" may occur. Nares may become plugged or you may see a discharge. Eventually, severe respiratory compromise may kill the bird.
Other signs and symptoms will vary, depending on the other organs involved. If any portion of the central nervous system has become involved, the bird may have tremors, an uneven or wobbly gait, seizures, or paralysis. With liver involvement, a green discoloration to the urates may be seen, and the veterinarian may feel an enlarged liver. Generalized, non-specific symptoms can include loss of appetite leading to weight loss, muscle wasting, gout (painful, inflamed joints due to urate deposits), regurgitation, abnormal feces or diarrhea, excessive urination, depression, and lethargy.
Spores can penetrate fresh or incubating eggs and will kill the embryos.
How is aspergillosis diagnosed?
Aspergillosis can be very difficult to diagnose since the signs of disease mimic those of many other illnesses, especially in the chronic form. The veterinarian will need a detailed history of the course of the illness, and an accurate description of the diet and husbandry of the bird. Radiographs, a complete blood count, and a chemistry panel may help support a diagnosis. Endoscopy can be used to view lesions in the syrinx or trachea, and a sample can be taken for culture and microscopic examination, either of which can confirm a diagnosis. A diagnosis can also be made based on a specific blood test used to detect antibodies to Aspergillus in the blood. Sometimes, however, the test can be falsely negative, especially if the bird's immune system is suppressed.
How is aspergillosis treated?
Surgery may be performed to remove accessible lesions. Antifungal drugs, such as itraconazole, ketoconazole, terbinafine, flucytosine, and amphotericin B, may be administered orally, topically, by injection, or nebulizing, depending upon the drug. Therapy needs to be continued for weeks to months and more than one antifungal drug may be used. Supportive care such as oxygen, supplemental heat, tube feeding, and treatment of underlying conditions are often needed. Unfortunately, the prognosis is always guarded.
How can aspergillosis be prevented?
The importance of good husbandry to prevent outbreaks of aspergillosis cannot be overstated. Keep your bird in a well-ventilated environment. Clean food and water dishes every day. Replace substrate (material lining the cage bottom) regularly. Remove your bird and thoroughly clean cages, toys, perches, etc., at least once a month. Pay attention to good nutrition, offering the right combination of fruits, vegetables, grains and seeds with variety, and only a sprinkling of "treats." Essentially, you want to do everything you can to alleviate stress in your bird's life and provide a scrupulously clean environment.
A susceptible bird that has been exposed to Aspergillus may be treated with flucytosine and itraconazole in an attempt to prevent infection.
آسپرژیلوس در پرندگان
آسپرژیلوس یک بیماری تنفسی در پرندگان است که در اثر fungus aspergillus حاصل می شود که در تمام مکان های یافت می شود. A fumigatus بیشتر عامل بیماری در میان گونه های رایج است اگرچه A flurus و A niger و … میتوانند مشکل ساز باشند آسپرژیلوس به راحتی در محیط نمدار و آبکی رشد می کند واپورهای میکروسکوپی آنها به راحتی با باد در هوا نقل و انتقال می یابد و تهویه و بهداشت ضعیف و هوای غبار آلود و نگهداری در قفس می تواند شانس انتقال اسپور ها را افزایش دهد
قار چ ها همیشه عامل بیماری نیستنداما اگر یک پرنده سیستم دفاعی سالم نداشته باشد قارچ می تواند عامل بیماری شود علاوه بر ضعف ایمنی دیگر بیماری ها ,استرس , تغذیه ضعیف , مواد مغذی کم , و شرایط غیر بهداشتی و جراحات دیگر بر سیستم تنفسی مثل استنشاق دود و همچنین استفاده طولانی از دارو ها مثل کورتیکو استروئید ها و آنتی بیو تیک ها.
در محیط همیشه ترکیبی از اسپورهای مختلف وجود دارد که از فاکتورهای زمینه ساز در حدت و شدت بیماری در پرندگان است آسپرژیلوس بیشتر در طوطی ها ی معمولی و مینا ها و در پرندگان زینتی دیده می شوند
نشانه های آسپرژیلوس چیست؟
آسپرژیلوس یکی از دو مسیر حاد یا مزمن را دنبال می کند
در مورد حاد پرندگان دچار زجر تنفسی و کاهش تنفسی می شوند و و تمایلات جنسی خود را از دست می دهند و افزایش نوشیدن آب و افزایش دفع ادرار صورت می گیرد سیانوزیز(تغییر رنگ پوست و مخاط به آبی) و حتی مرگ نیز رخ می دهد. قارچ ها معمولا روی ریه, سیرینکس و کیسه های هوایی اثر می گذارند وتشخیص عمو ما در لاشه پس از مرگ ممکن است
آسپرژیلوس مزمن بسیار عمو می تر است و متاسفانه به خاطر طبیعت موذیانه اش بسیار کشنده تر است پرنده ممکن است تا پیشرفت بیماری علائمی را نشان ندهد تا در مان را شروع کنیم
اولین مکان عفونت سیستم تنفسی است نودول های سفید ظاهر شده و سر انجام بافت فاسد شده و اسپور های فراوانی وارد جریان خون می شوند اسپور ها سپس به سراسر بدن می روند عفو نت ها در چندین نقطه از ارگان های بدن شامل کلیه ها ,پوست, ماهیچه, روده ها کبد, چشم و مغز .
در سیستم ایمنی اول رخ می دهد امّا کلنیزه شدن (بیشتر شدن) در منطقة بزرگی از بدن رخ می دهد سختی تنفس ،سرع نفس کشیدن و یا ناتوانی در تنفس رایج می باشد اگر سیرینکس اولیه است یک تغییر در صدا ، بی میلی در آواز خواندن یا click می تواند رخ د هد
مجرای بینی بسته می شود یا یک آبریزش دیده می شود سرانجام با زجر تنفسی پرنده به خطر می افتد و می تواند پرنده را بکشد دیگر نشانه ها متغییر اند و بستگی به دیگر ارگان های در گیر دارد اگر بخش های سیستم عصبی در گیر شود پرنده دچار رعشه می شود و گا مهای لرزان نا هموار برمی دارد و صرع و فلجی از جملة پیشامد های آن است .
با در گیری کبد ادرار دچار تغییر به سبز رنگ می شود و دامپزشک می تواند حدس بز ند کبد بزرگ شده است بعلاوه مدفوع غیر نرمال یا اسهال و دفع ادرار زیاد ، افسردگی و بیحالی از دیگر اتفاقات است.
اسپور ها می توانند به سر عت به داخل تخم مرغ در حال هچینگ(جوجه کشی) نفوذ یابند
و جنین(رویان ) را بکشند
چطور باید اسپرجیلوس را تشخیص داد؟
آسپر جیلوس می تواند پس از مبتلا کردن پرنده خیلی از لحاظ تشخیص متفاوت باشد و آن به خاطر تعدد عوامل بیماری زا خصوصا در فرم حاد می باشد دامپزشک برای تشخیص نیاز به یک جز ئیات تاریخچه ای از روند بیماری و یک شرح از تغذیه و نوع قفس پرنده دارد .
رادیو گرافی ، شمارش گلبول قرمز کامل خون ویک آزمایش از مواد شیمیاییمیتواند در به دنبال دیگر نشانه ها در تشخیص ما را کمک کند ، اندوسکوپی برای دیدن ضایعات سیرینکس یا تراگیای نای و نمونه برداری برای کشت میکروبی در آزمایشگاه و عملیات میکروسکپی می تواند مورد استفاده قرار گیرد و بعد از مسجل شدن عوامل معالجه صورت می گیرد
یک روش تشخیص می تواند بر پایه یک تست خون ویژه باشد که در آن از آنتی بادی های مخصوص آسپر جیلوس در خون استفاده می شود.گرچه برخی اوقات جواب آزمایش به اشتباه منفی می شود بویژه اگر سیستم ایمنی پرنده ها منکوب شده باشد .
چگونه آسپرژیلوس درمان می شود؟
جراحی می تواند در بر داشتن ضایعات قابل دسترسی نقش مهمی ایفا کند دارو های ضد قارچ همچنین مثل اینترا کوفازول ، کتوکونازول ، تربین افرین فلو سیتوسین ، آمفو تریسین B می تواند به صورت دهانی ، موضعی ، تزریقی ، گرد دارویی مورد استفاده باشد
در کنار آن تو جهاتی مثل استفاده از اکسیژن ، گرمای تکمیلی، لوله تغذیه ای و درمان با شرایط اصولی اغلب مورد نیاز است. متاسفانه پیش بینی ها عمو ما احتیاط آمیز همراه با اشتباه می باشند.
چگونه می توان از آسپرژیلوزیس جلو گیری کرد؟
ضروررت استفاده از محصولات زراعی مرغوب در جلوگیری از فاجعه آسپرژیلوزیس نمی تواند بی تاثیر باشد پرنده تان را را در محیط با تهویه مناسب نگاه دارید.ظرف غذا و آب را هر روز تمیز کنید و مرتبا تخته زیر قفس را عوض کنید . دست کم هر یک ماه پرنده را از قفس بیرون آورده و قفس را تمییز کنید (اسباب بازی ، محل نشستن و ...) به تغذیه خوب مثل ارائه تر کیبات خوب میوه ها ، سبزی ها ، گندم ها و دانه ها با واریته ها و دانه های نمدار تازه توجه شود .
برای کاهش استرس و ایجاد محیط مناسب برای پرنده تان محیط تمیزی زا تهیه کنید .
یک پرنده بیمار که مستعد به آلودگی با آسپرژیلوزیس است با داروهای Flucytoscine
و intraconazol قابل درمان است البته به همراه درمان عفو نت . | 
